Aþkýn yeþerdiði gönül baðýna Sevgi tohumlarý ekilirken gel Felek haciz koydu gençlik çaðýna Aðaran saçlarým dökülürken gel
Ýçimdeki ateþ, döndü volkana Ne yaðmura pes dedi, ne de tufana Yýllardýr bekledim gelmedin bana Hiç deðil kefenim dikilirken gel
Yalana döndürdün, her gerçeðimi Bir taþa çevirdin, bu yüreðimi Ne olur kabul et, son dileðimi Tabuta son çivi çakýlýrken gel
Ne kadar baðýrsam, yok beni duyan Seni düþünürüm, her saat her an Kabire girmeden, kefen altýndan Yüzüme son defa bakýlýrken gel
Kara bulutlar var, sanki baþýmda Hicranlar gizlidir her gözyaþýmda Dostlarým toplanýp mezar taþýmda Ardýmdan aðýtlar yakýlýrken gel
ÞENTÜRK DURSUN
Bilinmez bir sevda yolunda güller Açtý mý baharým bilmesin eller Þarkýlar söylesin ötsün bülbüller Ömrüme hasretin takýlýrken gel........Deðerli Ahmet Kara üstadýma teþekkürler.
Sesin yankýlanýr,esen yelimde Bir gün göresim var, duam dilimde Emekli olurken baston elimde Belim iki kýsma bükülürken gel..........Deðerli Ýshakaras üstadýma teþekkürler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şentürk Dursun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.