Bu akþam yine hayallerimi kanatýyor… Yürekte býrakýlan bir sýzýnýn rengi. Hem de en derin yerinde… Bu ýssýzlýðýn her defasýnda yalnýzlýðýmýn yanýnda olmasý ne acý…
Firari sevdam, yokluðunda sorgusuz sualsiz Ýnan bedenimi tutsak acýlar sarýyor. Hasretin gittikçe içimde çoðalýyor… Ve Bedenim sol yanýmýn sokaklarýnda üþüyor, Geceden sabaha bana hüzünler kalýyor…
Oysa yürüdüm yeni sokaklarda sensiz… Ama aklýmýn ucu hala eskideydi. Hem de en kuytu köþelerinde… Kaldýrýmlarda gölgelerimle beraber yalnýzlýðýmýn korkularýný yenmek için…
Yüreðimin sol yaný girdaplara kapýlmýþtý… Þehrin arka sokaklarýna düþmüþtü. Karanlýðýn rengi oda siyahtý… O zamanýn karanlýk çizgisinde derinliklere dökülüyorduk…
Firari sevdam, yokluðunda sorgusuz sualsiz Eski tebessümler bile kalmadý yüzümde. Sadece gülen yüzüm vardý çerçevede… Ve Yarým kalmýþ maziler evimizin perdesinde. Bir de güneþsiz çiçeðimiz kaldý penceresinde…
03.03.2020 / Bayram Köse
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şİİr YAPRAĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.