Usandım

Usandým

Dünyanýn çalgýsý, cansýz avare
Acýmý görmeyen, telden usandým
Azasý benzemiþ, yansýz duvara
Harcýný sürmeyen, elden usandým

Huzuru baðlamýþ, vilaya köþke
Hem cinste sevdadýr, inanmam aþka
Sevdalar yazýlan, çiçeði baþka
Kokular vermeyen, gülden usandým

Ýlkini görmeden, gelince en son
Edebi kaybetmiþ, sürtünen somon
Dudaklar sulanmýþ, aðýzlar limon
Tadýna varmayan, dilden usandým

Gündüzler uykuda, geceler yatmaz
Sevdalar tükendi, yürekler atmaz
Ýþkembe büyüdü, pantolon tutmaz
Kemeri sarmayan, belden usandým

Ayaðýn suçunu, baþlar çekecek
Cefanýn önünde, taþlar çökecek
Bir fiske dokunsan, yaþlar akacak
Gözlerde durmayan, selden usandým

Etrafýna dostluk, sevgi derecek
Bir küçük tebessüm, mutlu görecek
Bir anlýk olsa da, huzur verecek
Baðrýma vurmayan, soldan usandým

Aras’ým dünyaya, verilmez anlam
Haykýrýþ uzunca, laflarým ünlem
Bu ne biçim tutku, bu nasýl özlem
Vuslata ermeyen, yoldan usandým

ÝSHAK ARAS
ishakaras (mihman)
4 Mart 2020

Üstadlarýn kaleminden

Ayazla birlikte, kasýp kavuran
Saçlarýmý ordan, ora savuran
Aðaçlarý bile, söküp deviren
Fýrtýnaya dönen, yelden usandým..........Aþýk Lüzumsuz

Söyleyin þahýna þahlar da ölür
Sanma ki zalimler devamlý güler
Onu da yaratan günahla boðar
Günaha kýzmayan dilden usandým...
AHMET KARA

Akrep durdu yelkovaným dönmüyor
Ýçimdeki yanan ateþ sönmüyor
Yürekteki sýzýlarým dinmiyor
Leyla’mý vermeyen çölden usandým...
ÞENTÜRK DURSUN

Dinmez dudaklarda ah ile vâhým,
Þehitler ardarda, aman Allah’ým.
Emir böyle ise baþüstü þahým,
Bize ömür biçen halden usandým...
AKSAKAL, üstadýmýn ellerinden öperim


Gün dolar kurumaz gözümdeki nem
Kaðýda düþmandýr yazmazsa kalem.
Bir yaným kader der bir yaným elem
Hal hatýr sormayan kuldan usandým...Þiirlerin Þairi....

Sosyal Medyada Paylaşın: