ANNEM !

“ANNEM’E SESLENÝÞ “

Hep bir eksiðim hayata.
Biraz mahzun, biraz talihin hakkýný kaybetmiþliðimin hüznü ..
Boþ duvarda yankýlanan ýssýz bir çýðlýðým artýk !
Takvimi kayýp gidiyor ömrümün, kaybolmuþluðumun saklambaç oyununda !
Müziði kayýp senfonisi yayýlýyor sessizliðimden meçhule doðru !
Buram buram tütüyor ruhumun teninde özlem ..
Yaþamýmýn kýrýk dalýndan, yayýlan öksüzlüðün is kokusu burnumda..
Týpký caným gibi !

Sevinçlerimi týrtýklayan arsýz saatlerden geçiyor hayat treni .
Bir manolya dokunuþu sarýyor tüm benliðimi,
dolunayýn kuytu gölgesinde, köþelerde kalmýþ yakamoz çaresizliði ,
çocukluðumun bir de yetim kalmýþ ellerindeki duasýyým þimdi !
Aðýtlarý ayyuka ulaþan minicik yüreðindeki kelebeðin, gözündeki terin taneciði !
Oysa ; o annesinin bir tanesiydi...
Yükü; yaðmurun teninden kopan sevgi zerreciði..gözüne çið taneciði kaçana kadar !
Þimdilerde ruhumun obruðundan çaðlayan misali, doluyor yüreðime ..
harf harf , hece hece yaðmurlar !
Mevsimi kýþa dönmüþ, dalýnda açamadan kurumuþ, bir meyve gibi savruluyor, oradan... oraya !
Ey Hayat ; bu, hep sana tutunma çabasý !
Küçücük yüreðinde ne çok da özlem birikmiþ meðer !
Caným ANNEM ! DDD
Derya Dender
3/3/2004___2/3/2019...23:11
Sosyal Medyada Paylaşın: