SEVERSEN

SEVERSEN/ ZEHRA YÜCEL
Ey gönül!seversen bir vefalý sev,
Ruhun güzelleðine doyum olmaz.
Kaç bahar düþer ömrüne bilinmez,
Yermeden kalbine koyaný sev.

Sanma ki, baharlar hep sende açar,
Sevginin iklimi güvenden geçer.
Tekkeyi bekleyen çorbayý içer,
Uðrunda canýný vereni sev.

Döktüðün yaþlarý silenin olsun,
Merhamet yaþasýn hakikat bulsun.
Çeksende acýyý kýymetin bilsin,
Halinden anlayýp göreni sev.

Özlersin maziyi hep senden kaçar,
Teselli ýrmaðýndan sabreden geçer.
Yusuf’ un kuyusundan ölmeyen içer,
Yalansýz sözünde duraný sev.

Meyletme dünyanýn haram aþýna,
Nice belalar gelir insanýn baþýna.
Akýl ermezmiþ þu çakalýn iþine,
Beþerden öncesi Rabbini sev.

Topraða düþen cemre misali,
Sanki gül ile bülbülün hali.
Arýnýn balýnda petek misali,
Özünden çaðlayan dilini sev.
ZEHRA YÜCEL (03.03.2020)
Sosyal Medyada Paylaşın: