NAPOLYON'UN DEDİĞİ (PARA)
NAPOLYON’UN DEDÝÐÝ (PARA) Napolyon’un dediði gereklidir kullara
Yokluðunda üzmeye, fazla gelip azmaya
Neden uðramaz küs mü? Yetimlere, dullara
Takdir sizin dostlarým baþlýyorum yazmaya
Mama alacak yoktu, elde haddinden çoktu
Kýlýk kýyafet için elin cebine soktu
Açlýktan nefes koktu, ellerin karný toktu
Obezite toplumda insan nasýl kýzmaya
Paran kadar konuþ sen, beþ para etmezsin der
Varsa çýkar ortaya adamlýðýný göster
Sabit ölçü sanýyor her zaman böyle ister
Sabýr sabýr diyorum sinirimi bozmaya
Ýbretlik nice olay kalem yetmez yazana
Taparcasýna sevip raydan çýkýp azana
Ýþte þimdi söz düþtü Dertli Yýldýz ozana
Âlim olmak gerekmez anlamaya, sezmeye
Varlýðý güven verir, kalmaz ne keder, ne gam
Gülüp geçtiðin olur kendinden emin adam
"Yokluk acý olgunluk oðlum" demiþti babam
Ne gerek var utanýp dudaðýný büzmeye
Anasýný kýzýndan acýmadan ayýran
Kimini fazla sevip haddinden çok kayýran
Sanýrsýn ki padiþah kula emir buyuran
Hele bakýn burnuna taktýðý o hýzmaya
Hýncýmdan kin bileyip ne fazla savururum
Ýhtiyaçla yetinir doðru yerde dururum
Emeksiz zenginliðin þerefine vururum
Her þeyden önce gelir ahlak ile gururum
Hassas olduðum konu kimse beni üzmeye
Napolyon yazýlsa da para diye okunur
Tecrübeyle sabittir çok sevene dokunur
Ýte atsan yemez de baþ tacý, baþa konur
Kimi ayakaltýnda baþlar onu ezmeye
Kimi öyle sever ki bozulmasýn ütüsü
Kimine en emin yer ayakkabý kutusu
Kasa azalsa panik, dünyanýn en kötüsü
Utanýr, kahrolur muþ ele haber sýzmaya
Zenginlere acýrým sadece parasý var
Tek dertleri maddiyat paradýr onlara yar
Yat, kat servet sýnýrsýz yazýk görüþleri dar
Sýkýlsa uçaðýyla baþlar gezip tozmaya
Anzeri der bozamaz asla benim huyumu
Türlü desiselerle kazacakmýþ kuyumu
Ýster ta en baþýndan kesse bile suyumu
Kolay sanma kuyumu gücün yetmez kazmaya
Mete YILDIZ- Ozan Anzeri
(ÞÝÝR YILDIZI)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.