Olmak yada olmamak vardý Sömürmek yada sömürmemek avrupa için Akifin dediði gibi Bir gün hayasýzca bir akýnla geldiler Çanakkaleye
Gururlu ve maðrurdular Bir tarafta güneþ batmayan imparatorluk Bir tarafta bonaparte nin Fransasý Ve ismini,rengini,dilini bilmediðin onlarcasý Birde medeniyet denen kanlý katil
Ömürlerinde yenilðiyi tatmamýþlardý Gelirken Ne seddülbahirne hamidiyeyi Nede seni umursamýþlardý Mehmet im Emelleri akþam yemeðini payitahtta yemekti
Sen ise Mehmet im Elinde bozuk tüfeðin Yanýnda cephede tanýþtýðýn kardeþin Yarý aç yarý tok Hayýr hayýr aç açýna bekliyordun düþmaný Ýçindende diyordunki Halbuki dostça kardeþçe misafirce gelseler Ama misafirliðe gelmediklerini Hem sen hemde tarih biliyordu Vüçütlarýndaki karanlýðý sana kusmak istediklerini Anadoluna namusuna tek göz aðrýna göz koyduklarýný
Þafak sökerken alacakaranlýk bir sabahta Kusmaya baþladýlar nefretlerini Gündüzler gece geceler gündüz oldu Bazen sen düþtün bazen yanýndaki Ama geçemediler Çanakkaleyi Güneþ onlar için battý Çonkbayýrýnda Senin içinse yeniden doðdu Onlarý koca ejderleriyle Uçan karanlýklarýyla
Elindeki bozuk tüfekle þavaþtýn Tüfek iþlemez oldu süngü taktý Oda olmadý çanýný verdin
Verdin verdin verdin Dirilip dirilip yeniden düþtün topraða Damarlarýndaki kan son damlasýna kadar suladý Yarým adanýn susuz kalbini Geçilmez dedirttin Çanakkale
Geçilmez dedirttinya Geçilmedi geçilemez Çanakkale Bir tufan olup çöktün baþlarýna Bu yenilðiyi ömürlerince unutmadýlar
Ve þimdi Mehmetim Yýllar sonra Eger yEniden geliçek olurlarsa Ýzin istiyorum senden