Beni adým, adým, takip eden ölüm Boþuna yorulma, ben zaten ölüyüm, Aradýðýn ben deðilim, baþķa kapýya Taþa geçtide sana geçmedi sözüm.
Güneþ yaksa ýsýnmaz artýk bu beden Biraz dar geliyor bana dikilen kefen Böyle yaþanýrmý her gün keder, elem, Kazýlsýn çukurum kalmadý hiç gücüm.
Hayata küstüðüm yalan, o bana küstü, Bir zamanlar pür neþeyken hakir gördü Huzurumu aldý, birde boynumu büktü, Böyle bir hayatta yoktur artýk gözüm.
Anlamsýz gelir geçmýþim, geleceðim, Yarýndan tezi yok ben bu adý sileceðim Budur dünyada gördüðüm, göreceðim, Söyle bana ölüm, varmý baþka çözüm.
Mazinin mendilini ýslatmaktan usandým Umut kesme dedin neden kandýrdýn Hep seni düþündüm, melek sanmýþtým, Bende can taþýrdým ama aðýrdý yüküm.
Gün dediðin ne ki, bir sabah,bir akþam, Aylar neysede, yýllarla olmadý hiç aram Kýymeti yoktur bende saat takvim alam Zaten buralarda gördüklerim hep zulüm.
Duyduðum en berbat þeydir tutunmak Sanmaki yalvarýrým sevmem yarammak Kimsenin de haddine deðil bana acýmak Yaðmuru görmedi ki, hoþ olsun gönlüm.
Beklemem kimseyi kapým çalmaz zaten Gelselerde bulamazlar, gitmiþim dünden Bu sana son mektubum, okuma istersen Söyle bana ölüm, varmý baþka günüm.
Araladý bana bir pencere, daldým ötelere Ben gittikçe açýldý, perde, ardýnda perde, Yolcu yolunda gerek, bakmadým geriye Zaten sana koþardým, sendeydi yönüm...
Mustafa Yaman 29 þubat 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.