Korkunun ecele faydasý neyse senin faydan da o kadar bana.
Oysa; yer ile gök arasýnda gidip gelen damlalarýn döngüsü gibi ardý gelmez zararýnýn.
O halde nedir beni sana baðlayan? Nedir bu hýnca hýnç aþk ile dolu yüreðimin kârý?
Her gece soruyorum kendime nasýl olur da çýkarý olmadýðýnda en sevdiði insanlarýn üstüne çizik çeken insan, zarardan baþka bir getirisi olmayan þu aþk denen Melet’e bir ömür feda edercesine baðlanýr?
Soruyorum soruyorum da her defasýnda elim boþ dönüyorum.
Aþk ile ilgili þiirler, romanlar okuyorum, filimler izliyorum, türküler dinliyorum ama hiç tatmin edici bir cevap alamýyorum.
Ýþ ya yaþarken bile anlamlandýramadýklarýmý yüz yýllardýr bir kýlýfa giydirememiþ aþk denince ilk akla gelen insanlar bile.
Böyle gelmiþ böyle gidecekler listesinde yer etmiþ olmalý ki ilklerden bu yana böyle gelmiþ böyle gider.
Bu konu hakkýnda hiç bir sonuca ulaþamýyorum ama böyle giderse aklýný yitirmiþ bedenler kervanýna dahil olmam uzak deðil.
Sana ulaþmam da yakýn deðil o halde gömmeliyim bu faydasýz aþký zihnimin çorak arazisine olur ya belki yeþerir ummadýðým bir vakit, meyve verir o zaman yasak dahi olsa yerim sonucuna bakmadan, tereddüte kapýlmadan, gözümü kýrpmadan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
BERAT ÖKMEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.