son şiir

Baþladýðýnda satýrlar dolmaya son þiirde
kurur aðaçlarýn son yaprakçýklarý
erimiþ son buz tanecikleri
buharlaþan son yaðmur var hissediþlerde
baþlarken biten en son umutlar
hayali masal daðý kafýn ardýnda
bir rüya gibi
uçan geyiklerim yok fazlasýndan
ansýzýn çöken gece var son þiirde
ve esen soðuk bir rüzgar var son þiirde
çamura batmýþ bir fincan kahve var
ýsýtýrken çehremi yudumlanýþýnda
dilim kepreþiyor olaðan bir süliette
hareket ivmesi kazandýkça
çöküyor acý tatlar biraz gýcýk edici
zamanla tadýný veriyor ve tadýný alýrcasýna
yorgunluk hüzmesini tutmuþ kulaklarýndan
önce tatlýlaþtýrýyor
sonra rahatlaþýyor
birden dinlenceye býrakýyor son þiirde
diyeceðim ki
tadýnda acý olaný
kývamýna getirten bir elle
keyifler sürülür
kayýp zamanlarda
dost olur kanayan yarama
ve ardýndan tatlý bir veda
gerek olan buydu
muþtu zamanlardan her ana deðer
ne kadar acý olsa tatlýdýr içimi.





Sosyal Medyada Paylaşın: