HÜZÜN İMPARATORLUĞUNUN EN GÜZEL MANZARASI
Sana inanýnca zamana kafa tutabilirim sandým
Zaman, haddimi çok güzel bildirdi
Bu su götürmez bir gerçek
Peki ben ölünce, sen de ölmüþ sayýldýn mý?
Bunu hiç sanmýyorum
Ama sen üzülünce ben çok üzüldüm
Haberin yok
Gerek de yok buna zaten
Yaþamama da gerek yok ama
Annemin hatrý çok büyük iþte
Elimden geldiðince yapýyorum bir þeyler
“Kar yaðarken kirlenen bir þeydi benim yüzüm” diyor Ýsmet Özel.
Ýsmet Özel dediyse bir bildiði vardýr
Benim yüzümse hep kirli
Temizlenmeyecek kadar kirli hemde
Seni son gördüðümde
Ýnsanýn aklýnda soru iþareti býrakmayan bir soðuk vardý Ýstanbul’da
Ýþte o soðuk içimde duruyor hala
Ýçimde durmadan büyüyor
Büyüyor ve bir hüzün imparatorluðunun baþkenti oluyorum
“Yüzün, o imparatorluðun en güzel manzarasý” olarak kayýtlara geçiyor
Hem kirli hem soðuðum
Hem üzgünüm hem mutsuzum
Senin hem güzel hem zarif olduðun gibi
Senin hem mavi hem þiir olduðun gibi
Yok olduðumuz ama var olamadýðýmýz gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.