.......................................Doðu Türkistan gardaþýmýn kadersiz hatýralarýna... Öksüzüm uzak illerde Kolum, kanadým kýrýk Uçamirem Zindanlar bana mesken Ýþkenceler kangren Ne baharlarý görebildim Ne de yazlarý Çocukluðumu yaþayamadým Ýhtiyar oldum çocukluðumda Baba yüzü göstermediler Anamýn sütünden Yaralý þefkatinden Sýcacýk kucaðýndan Kýnalý saçlarýnýn kokusundan Mahrum býraktýlar Ayýrdýlar bizi bizden Özümden kopardýlar Kupkuru bir dal oldum Türkistan’ýmda Kýþlarým bitmedi Kahpe Çin kanýmýza doymadý Söyleyin a gardaþlar Ben nerelere gidem Gardaþ bildiðim Adandol’um suskun Suriye’nin, Irak’ýn, Libya’nýn Arabý daha kýymetli Devlet bildiðim neredesin Ne olur ses ver Kan kusar gardaþýn El olma El ver bana gardaþým Men gün be gün ÖLÜREM...