Ey Zalim Gardiyan !

acýlar var ruhumda
dalgalar vuruyor içime
aþka bir mahkumum
açýlmýyor kapýlar bir bak þu halime
karanlýk gecelerdeyim bir ýþýk ver
ey zalim gardiyan !


aþkýn amaný kalmadý bende
bir çöl içindeyim kurudum günlerce


deryasý kurumuþ umutlarýn
açmýyor bahçesinde
solmuþ aþk güllerin
bülbüller inliyor kafeste
ne desem nasýl anlatsam
eksik kalýyor duygular
aç kapýyý aç iþte;
ey zalim gardiyan !


öyle bir duygudur ki, daðlarda dumana benziyor
her rüzgarlarýnda darmadaðýn ediyor
bilsen yalçýn daðlarým da karlarýn eriyor
bir çaresiz üþüyorum
zulmet görüyorum kendime
bir merhametin yok mu
ey zalim gardiyan !


aþkýnýn mahkumu çölünde kaldým
hasretim oldun da rüyana daldým
sen kimsin de bana dertleri saldýn
aç kapýyý aç ey zalim gardiyan !


düþündükçe aðýtlarýn düþüyor gönlüme
ferman buyursun deli gönlüne
her yiðidin bin derdi var
bende gidiyorum zindanýma
gel de gör halimi
bir ýþýk ver
ey zalim gardiyan !



yalnýzlýklar içimde
sabahý akþamý duygular göçünde
bir teselli olmuyor
bir nefes gül deste
eski bir radyoda hüzünlü bir þarkýda
derdimin derdini de sorma daha
ey zalim gardiyan !



sabah sabah yazýyorum
duygu kervanýnda ölüyorum
gönül saraylarýný yýkýyorum
bir Yusuf oldum kuyularda ölüyorum
al beni mahkumun
ey zalim gardiyan !


25/02/2020 (Mecazi olarak kullanýlmýþtýr Gardiyan kardeþlerim alýnmasýn)
Sosyal Medyada Paylaşın: