Umutlarýmý çaldý benim, Bu gurbetin buzdan akþamlarý. Seni, vataný ve sevdiklerimi, Unutmak için bekliyordum, Ýstasyon caddesinde... Her sabah on bir beþ otobüsünü .
Her dönüþümde yeniden, Karanlýðýnda akþamlarýn, Kaç parçaya bölünüyordu yüreðim acýlardan... Korku dolu bu sokaklarda. Dudaklarým sussa da Ýçimde feryat ediyordu gurbet türküleri acýyle, Özlemler alev alevdi gözlerimde.
Karlar yaðýyordu saçlarýma, Acýlarla dolu yüreðimi avutmuyordu, Hiç bir þey... Yalnýzlýðýmý fýrsat biliyordu acýlar, Ve... hep yükleniyorlardý gözlerime.
Onlar,uzaktaydý sevdiklerim kilometrelerce, Yüreðim sesleniyor delice, Ya gelin hep birlikte, Ya da beni alýn oraya !..
Aygün Deniz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aygün Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.