SENLİ ŞARKI

Biliyordun gideceðimi…

Bu yüzden kazýmýþtýn aklýma,
Dilimde deðiþmeyen þarkýyý…
Sözlerini kimsenin ezberleyemediði,
Bir sen ile benim bildiðim o þarký…

Seziyordun gideceðimi…

Bildiðinden beni,
Kestirebildiðinden artýk hesaplarýmý
En sevdiðim þarkýmý öðretmiþtim bana;
Ýlk kez senden dinlediðim,
Hayatýmýn þarkýsýný.

Bende biliyordum beni…

Oysa bir son dilemezdim
Kendimce mýrýldanmalarýma.
Seni bana hatýrlatan iç sesim,
“Sus”, istemezdim.
Bilmezdim o vakitler ne yaptýðýný
Varlýðýný hissederdim
Þarkýmla yaþayan varlýðýný…

Zamaný bilemezdim…

Özlediðim o kadar çok þey var ki þimdi,
Sana, bana dair…
Mümkün olsa keþke
Her þeyi baþtan alabilmek…
Keþke beraber þarký söyleyebilsek…
Utangaç bakýþlar içinde sürse,
Tüm zamanýmýz…
Mahcubiyetini bilsem
Elinin tenime her deðiþinde…
Birbirimizi kýrmaktan çekinerek,
Derin dokunuþlar yaratsak tekrardan.
Sýcaklýklarýmýzý hissedemesek
Ve bu gizemli bir sýr olsa aramýzda.
O ana bir þarký denk gelse; hüzünlü,
Kaderimizi aklýmýza getirse,
Sen ben olmaktan çýkabilsek keþke…

Lakin bildiðim…
Umutsuz bir ben.
Geride kalan sen ise…

Hala aklýma gelir þarkým,
Hala dilimin ucunda,
Susmaz…
Kýsýk çýksa da yokluðunda
Sesim son bulmaz.



Sosyal Medyada Paylaşın: