SUSTULAR HEP Kýrdým umut dallarýmýn en koyu rengini Düþlerim yanýyordu Kalbim kalbine bulanýrken
Beyni göç etti duygularýmýn Ruhumun sapaðýnda kaldý Sana dair tutkular
Zamanýn itirafýna býraktým her þeyi Ve sustum ben Kaybolan nefesler arasýnda Ben de vardým sevginin aynasýnda Yarým bir yüzle
Dibine ýþýk tutmayan mumlar gibi eriyorum Üþümelerim kan sýzdýrýyor Kalbimin nasýrlaþmýþ çatlaklarýndan Hipnoz edilmiþ günlerim aðlýyor ardýmdan
Bir top i mge kopardým gökyüzünden Sefil zamanlarýn ardýna serptim Ben de ince bir yol aldým ardýsýra Lal düþlerime anlattým Zamanýn beni nasýl harcadýðýný Sustular Zaten suskundular hep onlarda
Hülya Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahat çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.