SANMA
Sanma -I-
Her sözün ardýnda bir gerçek yatar
Manidar sözlerle hicraný sunma
Bilmez misin gönlüm sen diye atar
Ettiðim yemini bozarým sanma
Seni gördüðümde gizemli eldin
Ümitvar gamzenle gönlümü çeldin
Kavrulan çöl idim göðsüme yeldin
Ermeden murada ölürüm sanma
Rüyalarým küsüp kâbusla dolsa
Gönül bahçemdeki goncalar solsa
Bu sevdanýn sonu çýkmaz yol olsa
Girdiðin yürekten çýkarým sanma
***
Sanma -II-
Umutlar tükendi denenmez baþtan
Her aþkýn bedeli ödenir sanma
Altýn gümüþ kuyum farksýzdýr taþtan
Versen de dünyayý alýrým sanma
Bunca naz niyazdan usanýr oldum
Ne bir vefâ ne de sadakât buldum
Ýstesen canýný adayan kuldum
Umutsuz bir aþka yanarým sanma
Sözümün ardýna noktayý koydum
Boþ vaadlerine inan ki doydum
Aþkýna kapýldým farzet ki toydum
Býrakýp gidersem dönerim sanma
Melânî
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.