ZEYTİN KARASI GÖZLER

Zeytin karasý gözler melül melül bakarken,
Bayram yapmaz bu gönlüm nasýl geçer vefadan…
Baþýmdan tüm mevsimler Eylül Eylül akarken,
Can efkâra boðuldu uzak durdu sefadan…

Sevdaný merhem saydým sen güneþtin ben aydým,
Sayende dertlerimden huzura doðru kaydým,
Ýpek mendil sallayan coþku dolu halaydým,
Bakýþýn mutluluktu kurtulmuþtum cefadan…

Her gündüzüm arife her bir gecem bayramdý,
Sensiz bu boðazýma bir bardak su haramdý,
Dilinde dökülen söz gönlüme bal ikramdý,
Sende kendimi buldum nasiplendim þifadan…

Buram buram sevdaydýn sevgi akan pýnardýn,
Dünüm günüm yarýným dayandýðým çýnardýn,
Resmimin canlandýðý dört nakýþlý kenardýn,
Öksüz koyma baðrýmý saç yoldurma kafadan…

Cantekin der; cananým bu gönlümün sultaný,
Nasýl ayýrýr bizi itin otun bühtaný,
Tükür yüzüne gitsin bin bir yüzlü þeytaný,
Sen ne hayýr beklersin ezik çürük yafadan…

Sosyal Medyada Paylaşın: