( babam) YÜREĞİMDE Kİ ŞUBAT AYAZI
KNİSK
( babam) YÜREĞİMDE Kİ ŞUBAT AYAZI
“ bazen kýramazsýnýz çaresizlik zincirin i “
Kýzsam kýrýlsam da yinede yerin bir baþka
Varlýðýnda kiymetini bilmedik babam
Mazideki geçen günlerin sanki bir þaka
Ölünce kýymetlendin biliyor musun babam
Senden kalan son hatýra da þimdilik anam
Analarýn ayaðýna serseler cenneti
Yüz yaþýna girsemde unutamam sizleri
Bazen hatýrlýyorum da o geçen günleri
Varlýðýnda kýymetini bilmemiþiz babam
Senden kalan son hatýra da þimdilik anam
Daha çok son zamanlarýn gelir de aklýma
Sanki hiçte öyle bir adam deðildin valla
Hatýrlýyorum þakalar yaparken anama
Varlýðýnda kýymetini bilmemþiz babam
Senden kalan son hatýra da þimdilik anam
Ne sevgini gösterdin ne þefkatini belki
Bilmeyen kimselere nasýl anlatýlýr ki
Dedim ya her þeye raðmen yerin dolmuyor ki
Varlýðýnda kýymetini blmemþiz bamam
Senden kalan son hatýra da þimdilik anam
KAÞÝF KANÝ ERTÜRK Eðitimci þair yazar
Sarýkaya þair ve yazarlar derneði baþkan yardýmcýsý
"baba hem gönül sevdasý, hem yürek yarasý...
ya kaybedilince... iþte o zaman unutulmaz ki acý-sý..."
SENÝ ÇOK ÖZLÜYORUM BABACIÐIM
Evet babacýðým ;
Vedalaþmadan gidiþinin 13. yýl dönümü olsa da bugün
Her þubatýn on altýsýnda
Hala hoþ bir seda hala ölümsüz bir isimsin içimizde
Gönlümü kaplarda bir hüzün
Bir sancý girer yüreðime
Sonra ..
Sonra tarifi imkansýz duygular içinde
Hala bilemediðim bir yerlerim acýr
Kabullenmesek de öldüðünü bir türlü
Neylersin ki
Gerçek olduðunu insan yaþadýkça öðreniyor
Yani yokluðunu
Akýlda yürek de zamanla kabulleniyor
Bir baþkasý konsa da zamanla yerine
ne yerini tutuyor
Ne teselli oluyor yürek yaramýza
Ýþte bu yüzden
Ve her bayram toplansak da baba evinde
Ata yarýsý diyerek
koysak da Anamýzý senin yerine
Dolmazken boþluðun ,
Yerin daha da belli oluyor
Yas evi olmasýn manasýnda
Güya gülüp oynasak da
Babasýz sevinçlerimiz yarým
Herkesin yüzünde bir hüzün
Acýya katmer olur duygularým
Sonra zaman mevsimlerle yaþlanýr
Yaz gider kýþ gelir
Ve her kar yaðýþýnda
Yani þubatýn on altýsýnda
Hep sen gelirsin aklýma
Sen gelirsin be babam
Içi kan aðlasa da belli etmez zavallý anam
Son günler son sözlerinmiþ meðer
Hani “ içim yanýyor ..” demiþtin de
Herkesin itirazýna raðmen
Belki de bilmeden
Verdiðim karý soluk almadan yemiþtin ya
Ýyimi yapmýþtým kötü mü
Bilmiyorum hala
Ama hiç olmazsa
Son isteðini yerine getirmenin huzuru var þimdi içimde
Biliyorum sevgili babacýðým
Bu seferki gidiþ ne hacca ne ümre ye
Bu seferki gidiþ
Dönüþü olmayan bir yol misali
Çýkýþý da olmayan kara topraða
Hani nerde þimdi
Sadece saðlýðýndan deðil
Çoluk çoçuðundan bile aziz bildiðin dünya malý
Hani sen nerdesin nicedir halin
Nerde hani han ve hamamýn
içinde yaþadýðýn Sýrça köþkün Sarayýn
Aklýna gelir miydi hiç
Kutnu kumaþ yerine
Cebi olmadýk bir kefene sarýlmak
Tonlarca toprak altýnda bir mezara konmak
Evet babacýðým
Gidiþine inanamadýk belki amma
Geri dönmeyeceðini de biliyoruz artýk
Biliyoruz amma yine de zor ölümüne inanmak
KAÞÝF KANÝ ERTÜRK Eðitimci þair yazar
Sarýkaya þair ve yazarlar derneði baþkan yardýmcýsý
NOT:
16 þubat 2007 idi ölümü yakýþtýramadýðýmýz babamýzýn aramýzdan ayrýlýþý..sanýrdýk ki ölümde bizim gibi korkar ve sinerdi ondan..deðilmiþ meðer..bunlar çocuk klýnýn inandýðý yalancý gerçeklermiþ..varlýðýnda deðeri bilinmeyen her þey gibi ,bazen ,ne bazeni , çoðu zaman hele hele kimi çaresizliklerde öyle ihtiyacýnýz oluyor ki yaslanacaðýnýz ve arkanýzda karlý dað gibi durduðunu sandýðýnz birinin (babanýzýn)olmasýna..hal böyleyken aradan kaç yýl geçerse geçsin. unutmak mümkün mü.hele hele bir babaysa ne mümkün ...Allah rahmetinden peygamber þefaatinden esirgemesin demekten baþka ne gelir ki elden
BABAM SAÐ OLSAYDI KEÞKE
Mevsim yine takvimlerde kýþ, aylardan þubat
Þubatýn on altýsý yani
Bu sene gene hatýrladýk be babacýðým seni
Daha dün gibi duruyor hatýran ve hayalin
Unutmak ne mümkün onca yaþananlarý...
Elde deðil, unutulmuyor ki
Rakamlarýn hiç önemi yok artýk
Yokluðunun bu kadar kýymetleneceðini
Varlýðýnda bilememiþtik doðrusu
Hatta her birimizin hayatýný bu kadar etkileyeceðini de
Elbette yoktan var olduysa her þey
Var olanda yok olacak doðasý gereði
Demem o ki yani
Yok olurken beklenmedik bir hayat
Gün yine doðuyor
Gül yine açýyor biten bir ömre inat
Kimse deðiþtiremiyor bu kanunu
O kanun ki tanrý buyruðu
Yaratandan baþka kimseden emir almýyor tabiat
Doðru olan da bu elbet
Aslýnda hüznümüz ve de üzüntümüz
Ne biten bir güne
Nede zamansýz biten bir ömrün acýsýna
Yani demem o ki;
Ýnsanoðlunun çaresizliðine
Kýsacasý baþlamadan biten bir hayata
Yada henüz yaþanmamýþ nice umudun sancýsýna
Daha çok da
Mutluluðu henüz tatmamýþ bir sevdaya öykünürüz
Yani bu manada
Hani deseler de; "acý patlýcaný kýraðý çalmaz..."
Yok yok vallahi
Hiçte öyle deðilmiþ madalyonun diðer yüzü
Yaþananlarý görüyor da insan
Acý patlýcaný da,
Henüz açmakta olan tatlý caný da
Öyle bir çalýyor ki zaman denen cadý
Ne sevgisi kalýyor vefasýzýn
Nede sevgisinin o doyulmaz tadý
Hani zemheride dona çekmiþ ayaz misali
Bir varmýþ bir yokmuþ olurken yaþananlar
Sabahýn seherinde güngörmüþ kýraðý sanki
Ecel denen murat öyle bir alýyor ki
Ateþ düþtüðü yeri
Ama acýsý her yeri yakýyor inan
Sen istediðin kadar saçýný baþýný yol
Ýstediðin kadar feryadý figan eyle
"Ecel gelmiþ can mý dayanýr..." misali
Azrail in akrabasý olmuyor yani
Öyle ki umurunda deðil sevdiðin, sevildiðin
Ne soruyor kimi kimsesi var mý?
Ne bakýyor alýnan can kýz mý, oðlan mý?
Konduðunda camide o son dua yeri musalla taþýna
Ve bakmadan genç ihtiyar yaþýna
Aðýt ve acý içinde koyuyorlar da bedeni
Hani soruyor ya hoca efendi; ey cemaat
Nasýl bilirdiniz bu faniyi
"Hakkýnýzý helal ediyor musunuz mevtaya..."
Adet üzere el cevap ; iyi bilirdik
Helal olsun hakkýmýz ... helal olsun...
Sonra omuzlarda salaca
Tutuluyor kabristan yolu tüm sevenlerce
Kabristanda taze toprak bir mezar
Mezarýn etrafý ana baba eþ dostla dolar
Baþucuna dikilir da bir taþ
Kalýr fani günah ve sevaplarýyla baþ baþa
Býrakýp döner tüm sevenler
Döner oðul kýz, bacý kardeþ
Öylece kalýr orda tüm dünya hazlarýndan azade
Alýr da vermez üstelik
Aldýklarýný o kara toprak denen höllük
Saçýný baþýný yolman
Yanman yakýlman nafile
Ne giden geri geliyor bunca yýl
Nede gelen direniyor gitmemek için ölüme
Evet babacýðým sonuç olarak
Gidiþine inanamadýk belki amma
Geri dönmeyeceðini de biliyoruz artýk
Biliyoruz amma yine de zor ölümünü kabullenmek
Çünkü bir zamanlar
Babalar ölmez sanýrken çocuk aklým
Saðlýðýnda seni anlamadýðýmýza yanarým
KAÞÝF KANÝ ERTÜRK Eðitimci þair yazar
Sarýkaya þair ve yazarlar derneði baþkan yardýmcýsý
ARTIK SENÝ ANLAMAK ÇOK GEÇ BABACIÐIM
Bunca yaþanmýþlýklara raðmen
Þimdi hoþ bir seda ölümsüz bir isimsin içimizde
Saðlýðýnda bizimle övündün mü
Hatta sevdin ,saçlarýmýzý okþadýn mý
Yada hangimizi neye göre diðerinden çok sevdin bilmiyoruz
Çünkü sevgini bile sýr gibi sakladýn hepimizden
Ama biz saklamadýk senden vede cümle alemden
Þu yokluðunda bile
Biz seninle övünüyor gurur duyuyoruz bak
Ve bilesin ki babacýðým hepte öyle olacak
Gözümüzde hayalin kulaklarýmýzda sesin
Ýçimizde hep sen varsýn ve sen olacaksýn
Ve biliyor musun babacýðým
Ýnanmak zor geliyor gidiþine
Dilimiz varmýyor " öldü " demeye
Çünkü hala odandan çýkacak gibisin
Sanki hala evin içinde dolaþýyor cismin
Hele þiirlerde
Seni yazmak seni anlatmak …
Öylesine güç ki babacýðým
Hani hiçbir þeyi beðenmezdin ya
Ne bileyim hala bir korku var içimde
Bunu da beðenmeyeceksin diye
Öyle korkuyorum ki sorma
Gidiþini hatýrlamak istemiyorum babaciðým
Gülüþün, duruþun canlanýr daha çok gözümde
Ýçime bir sancý , boðazýma bir acý oturur da
Anlatmakta güçlük çektiðim kelimeler düðümlenir dilime
Aðlamamak ne mümkün
Çünkü göz yaþlarý kendiliðinden dökülür
Seni anlatmak kadar
Ölümüne Ýnanmakta öylesine güç ki
Yine hacca gitmiþsin de
Yarýn dönecekmiþsin gibi geliyor sanki
Bazen bilmece gibi konuþurdunya hani
Neyi anlatmak isterdin bilmiyorum
Hala da çözmüþ deðiliz ya gerçi
Dururken iç çeker “Eyvaaahhh…kaderrr..”
Ne bileyim iþte buna benzer þeyler
Sanra arada bir
Artýk bizden geçti manasýna
“gün bacayý aþtý..ikindi geçti vakit akþam olmakta..” derdin ya hani
Þimdi daha iyi anlýyorum inan ki seni
Meðer hayat denen mücadelede
Kader denen ecele maðlup olduðunu
Ve .. yenik düþtüðünün resmiymiþ bunlarýn her biri
Üstelik tüm bunlarý ve çaresizliklere olan isyanýný dün anladýk…
Sade ben deðil yokluðunu hisseden
Seni anlayan seni seven
Hatta saðlýðýnda seni anlamayan herkes anladýk artýk
Evet dün evden çýkarken
Ve en son gideceðin yere gönderirken..anladýk
Anladýk ama iþ iþten geçti be babacýðým
Oysa beklenen sona yaklaþmadan
Seni anlamak, kendimi anlatmak isterdim
Yani her çocuk gibi bende babamý sevdiðimi
Babam tarafýndan sevildiðimi bilmek isterdim
Ýþte bunun için diyorum ki;
Babam oldun amma sýrdaþýn olamadým
Oðlun oldum amma arkadaþýn olamadým
Çeneni baðlamak nasip olsa da bana
Acýmý içime gömdüm de
Yýrtýlýrcasýna aðlayamadým nedense baþucunda
Ama toprak atarken üstüne
Içimde fýrtýnlar koptu onulmaz yaralarla
Yani demem o ki babacýðýn
Sana ait daha derin duygularla
Sanki bir yarýmý koydum kabir denen mezara
Erken verirken seni o kara topraða
Karþý koyamadýk yine sana
Bilirim aðlamak geri getirmez hiçbir gideni
Fakat baþka türlüde olmuyor ki babacýðým
Yüreðim yanýyor içim acýyor kimse bilmiyor halimi
Mümkün olsa da çýkýp baksan bir
Baksan ki kim kaldý baþucunda (kabrinde)
Kimler kur’an okuyor kimler getiriyor tekbir
Ve nerde sevenlerin sevdiklerin
Oðlun kýzýn malýn mülkün
Hani nerde uðruna canýný feda ettiðin dünya malýn
Dedim ya ister bekle bir zaman istersen çýk bak
Zaman denen maziye dönüþen atide
Diktiðin aðaçlarý kimler yeþertecek
Ve bir zaman sonra kimler aðlayýp kimler gülecek
Miras diye dünya malý mý galip gelecek yoksa adýn mý
Gör kimler seni yaþatacak ,kimler bir birini yiyecek
Musalla taþýna kimler koydu
Mezar taþýný kimler dikecek
Her bayram yanýna kimler gelecek
Kimler el açýp fatiha okuyacak
Hani derler ya iyiler yaþamaz diye
Bence de doðru be babacýðým
Henüz baharýnda deðildin belki ama
Bilmem hangi asi ,hangi canavar kadar
Senin de hakkýn deðimliydi yaþamak
Hiçte doðru bir zamanda deðildi bu ayrýlýk
Yaman büktü gidiþin belimizi
Daha da yaman bükecek gibi geliyor yokluðun yüreðimizi
Gözümüze yaþ, gönlümüze yas koydun be babacýðým
Þimdi her yerde hatýran her yerde sen varken
Ýlahi bir sabýr gerek
Yoksa yokluðuna nasýl dayanýr bu yürek
Dedim ya Ýnanmak güç gidiþine
Sanki çýkýp gelecekmiþsin gibi yine günün birinde
Tüm bunlara raðmen kabul etmesek de
Kabullenmesi zor olsa da ölüm bir gerçek
Yüce tanrýnýn buyruðu deðil mi
ve Peygamber efendimizin aðzýndan :
“her canlý mutlaka bir gün ölümü tadacak..”
Demiyor mu kur’an içinde ayeti kerimesi
Dayanmak zor kolay olsa da söylemesi
Yine de ondan gelen her þeye amenna
Öyle ya..
Nerde soyumuz sopumuz sülalemiz atamýz
Bu büyüyen özlem
Þu devleþen çaresizlik de neyin nesi
Bir daha anladým ki,Ýnsan fani ölüm baki
Bunu anladýk hiç olmazsa yani ;
Ölümünden sonra daha iyi tanýsakta birbirimizi
Aslýnda hiç birimiz seni anlayamamýþýz be babacýðým
Budur aslýnda lafýn özü ;
KAÞÝF KANÝ ERTÜRK Eðitimci þair yazar
Sarýkaya þair ve yazarlar derneði baþkan yardýmcýsý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.