Köye Gidelim
Hasretlik canýma yetti faþ oldu
Zannetmeyin gönlüm katý, taþ oldu
Sonbahar da geçti mevsim kýþ oldu
Kardeþim beraber köye gidelim
Kuþ öter, aðaçlar verecek filiz
Bir ay sonra taze çaðlalar yeriz
Hem sohbet ederiz, hemde güleriz
Yaylaya aðalým çaya gidelim
Nedir bu ayrýlýk? Birlik olalým
Fitneyi fesatý gelin kovalým
Þu sabah güneþi gibi doðalým
El ele verelim ay’a gidelim
Ýmzalar atýlýr bak masalarda
Güzelliðin suçu yok yasalarda
Yaþanmýyor ayrý, dert tasalarda
Gel düðünümüze toya gidelim
Herkes çalýþýyor bak harýl harýl
Meltemler esiyor bak gürül gürül
Dereler çaðlýyor bak þýrýl þýrýl
Elimizde bakraç suya gidelim
Býrak nadanlýðý býrak kardeþim
Çöle döndü toprak kurak kardeþim
Kara toprak en son durak kardeþim
Ýnat etme, güzel huya gidelim
Yakuphan Kýlýnç
Sosyal Medyada Paylaşın:
yakuphan kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.