YALNIZLIĞIN EVİ...

Gecelerin düþünde
Yýldýzla yýkadým özlemimi.
Gözyaþým da yüzdürdüm umut gemimi!
Ufuktataydý gözlerim
Hep mehtaba dalarken gözlerim
Güneþin kýzýk ýþýðýnda hayal etti seni...
Gittin!...
Boynumun izi kaldý yüreðinin ipinde...
Öldüm çünkü gidiþinle...
Acýnýn mahseninde tutuklu kaldým sensizliðe!
Güneþ deðsin diye bekledim rüyalarýma...
Özlem,uyuþturmamalýydý bedenimi...
Ben hasretle vurulmuþ olmamalýydým!
Vurgun yememeliydim yalnýzlýðýnda...
Böylesine severken ben gitmemeliydin sen!
Gözlerinin ýþýðýnda saklýydý geleceðim!
Gidiþinle soldu tüm ümitlerim!
Dön!
Dön ve bitsin bu çýkmaz karanlýklar!
Bitsin bu soðuk uðultular...
Ben bekliyorum seni karanlýðýn birinde...
Gecelerimin düþünde!
Yalnýzlýðýn evinde!...
Sosyal Medyada Paylaşın: