hiç ölmemiş gibi

hiç ölmemiþ gibi
öylece duruyorsun..

göðsünde
iki elinle tuttuðun bir fotoðraf
zamanýn pasý bir kenarýnda
bir kenarýnda
devasa bir yürek
sessiz
sualsiz
belki kimsesiz
belki
ümitsiz..

öylece duruyorsun
hiç ölmemiþ gibi...

kaç nefesi
yolcu etmiþsin
kaç nefes yaralý
dudaklarýnda
lal rengi bir anýda
kaybolmuþ
silinmiþken her þey
duruyorsun...


fotoðraftaki çocuk
kaçarken
mavi renkli bir buluttan
kuyruðu ufalanmýþ
bir uçurtmadan
ezilmiþ çiçeklerden

fotoðraftaki çocuk
kaçarken
senden
ellerinden
gözlerinden
duruyorsun
öylece...

kim bilir
kaç kez öldün
bir doðmamýþ çocuðun
teninde...

sýðmazken
gözlerin dünyaya
sözlerin
kitaplara
bir hamal gelip
yamacýnda duruyor
küçülüyor
her þey
eksiliyor
sarýda
mavide
ve
kahverenginde....


hiç ölmemiþ gibi
öylece duruyorsun..
ölmüþsün oysa
biliyorsun..



21/02/2020
ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın: