Kara Toprak
Verdiði karardan asla vazgeçmez...
Ýçime girersin der kara toprak.
Yaþlýyý, bebeði, gençleri seçmez...
Gelenlere demez er kara toprak.
Üstünden günahý soymak bilmeyen !
Ahirete bir þey koymak bilmeyen !
Tüm dünyayý yese doymak bilmeyen..
Gözünde býrakmaz fer kara toprak.
Gözden geçir hemen verdiðin pozu !
Dünyadayken paylaþ nefsinle kozu !
Silkeler üstünden kirleri, tozu...
Býrakmaz bir leke, ger kara toprak.
Kapýyý habersiz çaldýðýn zaman,
Gel diyerek haber saldýðýn zaman,
Gün gelip misafir aldýðýn zaman...
Altýmýza döþek ser kara toprak.
Üzerinde sýra sýra düzüldük,
Mü’miniz diye biz her dem üzüldük !
Aktýk su misali sana süzüldük...
Senden de gelmesin þer kara toprak.
Beden deðil olsun akýllar iri.
Buna hazýr bekler akýllý biri.
HAK gönderdiðinde Münker Nekiri...
Boþandýrýr tenden ter kara toprak.
Cumali þu delik sala güvenme !
Tuttuðun sararmýþ dala güvenme !
Güce, kuvvetine, mala güvenme...
Senide mutlaka yer kara toprak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.