KALPLİ KAHVE

Merhaba sevgili,

Dün akþam üstü saatleriydi,
Güneþ batmak üzere,kýzýllýðýný denizin üzerine sermiþ durumdaydý.
Etrafýmdaki herþey susmuþ,kuþlar ötüþüp doðayý dinliyorlardý.
Oturdum sahilde bir bank kenarýna.
Uzun uzun denize baktým.
Sonra sol tarafýma döndüm,yaným bomboþtu.
Hatýrlýyor musun sevgili ,
Bizim bir yerimiz vardý.
Birisi sað ve diðeri sol tarafa bakan bir aðacýn önünde iki kiþilik oturma yeri,
Ýþte ben tam da ordayým.
Tek fark var.
Aðaçlar mý ?
Yok yok aðaçlar yerinde duruyor.
Çok mu umursadýn,merak ettin ?
Tamam söyleyim SEN yoksun.
Gözlerim doluyor sevdiðim,caným acýyor
Hakettim mi sevilmemeyi,umursanmayýþlarý.
Umudum,yaþam sebebim,kendimi iyi hissediþlerimdin sen.
Baþýmý göðsüne yaslayýp,gözlerimi kapatýp seni hissetmek,
Sende ki beni görmek miydi suçum ?
Seni dinlemek sevmek miydi yoksa.
Peki peki çok uzatmýcam sevgili.
Umursamýyorum artýk bende seni.
Artýk tek kendi ruhumu dinliyorum seni deðil.
Kimseyi sevmiyorum da artýk,
Sevilmeyince aðýr oluyor kaldýrmýyor yüreðim.
Bir gün dönmek istersen bilmeni isterim ben yokum.
Nerde bulabilirsin biliyor musun ?
Beraber baktýðýmýz aðaçlarýn arasýndaki ya ateþ böceklerinin arasýnda
Ya o hiç içemediðimiz bir yudum Kalpli kahve ’ de.
Ya da rengarenk balonlara .

Yazan :ÖZLEM AYDÝNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: