Aşk kölelik, ben pranga

Kabullenmelisin artýk çocuk.
Taþýdýkça hüznün ezecektir omuzlarýný.
Yüzü soðuk duvarlara baktýkça yansýyacaktýr önsözü geçmiþinin.
Ve kývrýlacaktýr yalnýzlýk yataðýna vurdum duymaz bir piçlikle.
Yokluðumca keskindir gece, ay ve kahpe zaman.
Harpte yenik düþen boþ bir kýnla kalmýþ asker gibi...
Al al kanasam, sere serile vurulsam topraðýna.
Pusulasýz kalsam...
Bir yerlerden boy verir mi sahi yaþamak?

Kabullenmelisin artýk; Sen, kadýnlar gezegeninde bir uzaylýsýn çocuk.
Yüreðinde anlaþýlmamanýn sýzýsý ve ayaklarýnda yalnýzlýðýn prangasý...

Kabullenmelisin çocuk;
Doktorlar yalan söylüyor, þairler öldürüyor bizi!
Ve aþk, ciddi sonuçlar doðuran ciddiyetsiz oyunlardý oysa.
Körebe, saklambaç gibi...
Bense, velayeti üstlenilmeyen sahipsiz cüzzamlý bir çocuktum o aralar.
Ele avuca sýðmaz, tek mýsraa sýðar giderdi çocukluðum.
Ve aþk kölelik, ben prangasýyým.
Þairler büyüttü beni, en güzel ben ölürüm!

Ve kabullenmelisin artýk çocuk.
Burada zaman çok kirli.
Özgürlük hapsin dilinde ve þüphe tek gerçek.
Gerçek, þüpheye kara bir iftira.
Hür ama köle...

Kabullenmelisin artýk kadýnlar gezegeninde ki dünyalý çocuk.
Sevmenin sevabýna aldanma artýk.
Hangi dilberi sevdiysen terk etmedi mi seni?
Kabullenmelisin, burada aþk, artýk kölelik...
Kaybedenler mezarlýðý deðil miydi þairler.
Yoksa fazla baðlanmaktan ölür müydü Can Yücel?

Ýnsanlar sevdikçe kaybederler ve kaybettiklerini severler.
Kabullenmelisin artýk çocuk;
Aþk kölelik, sen bir pranga...
Sosyal Medyada Paylaşın: