UNUTMUŞUM KENDİMİ AŞK BESTESİNDE
Bu gece
Sana þarkýlar söyledim ben, çöllerde hasretinden.
Yýldýzlar yaðýyordu saçlarýma göz yaþý rengi,
Burada herkes aþýktýr, biliyorsun sen
Anlatýlan hep aþktýr sevenler hüzünlüdür.
Adýný anýyordu uzaklarda birisi sessizce,
Yasýný ben tutuyordum yalnýz,senelerce.
Sonra anýlarda aradým seni umutsuzca,
Yýllara sordum, yýllara nerede diye,
Ve aðladým doyasýya.
Bu gece
Alev alev yokluðun sardý delice,
Eski bir aþk þarkýsýnýn acý sesinde,
Unutmuþtum kendimi aþk bestesinde.
Neden yoksun yanýmda gözlerim sana hasret,
Ruhumda yokluðunun acýsý durur inleyerek,
Gelmek istesen bile, istemem artýk gelme
Hayalinle yaþayýp avuturum gönlümü.
Aynalara bakarým, seni görür gözlerim,
Gelsen de seninleyim, gelmesen de bir tanem,
Sensizliðe hasret bile bir baþka güzel inan...
Býkmam koþsam ardýndan, daðlar ve çöller kadar.
Bu yürek dursa bile,ayaklarým koþmasa,
Sen içimde bitmeyen son þarkýmsýn benim,
Aþkýmsýn benim.
Aygün Deniz 18.02.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.