AFFET SEVGİLİ/IRMAK SUNA BİNİCİ

Bir nefes kadar yakýndýn her zaman bana
Senden baþka her þeyle ilgilendim.
Aþkýn bitmez, yürek yangýným sönmez sandým.
Araya kimler, ne, telaþlar girdi bilmem.
Senin yerini hiçbir þey doldurmuyordu.
Affedip beni de alýr mýsýn yanýna?
Dünya sinemasýna kaptýrdým kendimi.
Bir zaman sana akan gözyaþlarým durdu.
Malayani sözlere akmaya baþladý.
Özledim, ne zaman bu kadar uzaklaþtým.
Yer gök, her zerre seni anlatýyor iken.
Ben ayrýlýðýn þarkýlarýný dinledim.
Affet sevgili affet beni, al yanýna
Sana ilmin adedince tövbeler etsem,
Suçumu baðýþlar tutar mýsýn elimden?
Oyuncak olduðum dünyadan alýr mýsýn?
Yüzüm yok gelmeye, yine hasretindeyim.
Vuslat ne zaman ey sevgili, en sevgili,
Gönlümün sultaný, canýmdan can Allah’ým

Irmak Suna Binici/Bana Bir Gül Ver 131/Ankara

Sosyal Medyada Paylaşın: