Ağlayan Adam Bu

bir tren kalkýyor
karlý bir sabaha, hüzünlüyüm
ayrýlýk var, bir hasret var
bu kaçýncý gidiþ günaha...


bir sýcak çay özleminde özledim seni
þimdiden gönlüme ateþin düþtü
buðulu gözlerin neminden
soldu çiçeklerim birer birer
hasretin doruklarýnda
karlarýn eridi
bu günahlarý mý kim verdi ?


ah! ah ! bilmez miyim sevenim
ruhuma açan hasretin çiçekleri
bekledim senden benden nefesleri
doðsun artýk doðsun ömrümün güneþi
bak þimdi trende kalkýyor
sevdana ömürler geçiyor
bir lale, bir sümbül de seni bekliyor
daðlarým da üþümüþ gelincikler
boyun büküyor
kardelen yürekli ela gözlü
bir maral ah! ah! diyor...


bir çay dedikte içimiz ýsýndý
deli bir sevda, canýmýza kanýmýza girdi
aþkýn çölünde Leyla ! Leyla ! dedirdi
bilse þu garip dünyama neler neler verdi
Yusuf kuyuda çile gördü
Züleyha hasedinden parmak kesti
her caným kesik yedi
gördünüz halimi ah ! ah ! dedi
ince belli bir bardakta izleri
gönlüme vuran kavak yelleri kim sildi ?


aþk; üþümez dert yürümez
yüreðimde ateþ görülmez
alev köze sarýlmýþ kül
sakýn ha sakýn üflenmez
yükselen bir bayrak gibi
karda gurur veren kardelen gibi
bir daha aþkýn zirveden inmez...


üþüdüm, üþüdüm bende
aþk ateþinin derdi bu
bir iki damla yaþ bu
beni bana sorma artýk
aðlayan adam bu...

17/02/2020

Sosyal Medyada Paylaşın: