/ Bir ben vardýr bende , benden içeru ... / Yunus EMRE
.
.
...
...
gecenin ilerlemiþ bir vakti
aylardan Þubat yýllardan bilmem kaç bin yýlý
zaman hükmünü yitirmiþ durumda buralarda
hala ölmemiþ isem ki bir ihtimal
mutlaka yaþýyorum dur azizim!
selamý sabahý kestiðim ne çok insan var
hiç birisinin yüzlerini dahi anýmsayamadýðým insanlar
perdeyi çekmiþim pek çok þeyin üzerine
yaðmur mevsimi þimdi
izleri kalmayacak biliyorum
kendine dost olmalý insan
yalan dostluklardan medet ummadan önce
en yalan yanlarýna kanmadan uzaktan sevmeli insaný
incitmemeli asla
öylesine incinmeye hazýr
öylesine çok çaresiz insan varken
gülümsemeli biraz
hiç nedensizce olsa da
nedenler sonradan gelir
keþke bilebilse
hiç bir þeyi deðiþtirmeden
önce kendini deðiþtirmekle baþlasa her yeni güne
beklemekten vazgeçip harekete geçse inandýðý deðerler için
sevgiyle bakarken
kainatýn tümünü kucaklayabilse içtenlikle
her günün bir hediye olduðunu insana
ve her acýnýn ayrý bir tadý
her derdin bir yarayý þifalandýrdýðýný unutmasa
yaþamý ertelemese hep gelecekte bir güne
þimdi
bu gün
þu an mutluyum diyebilse buna tüm yüreðiyle inanarak
dünyayý deðiþtirirdi iþte o zaman
deðiþmeyen inançlarýn tutsaklýðýndan sýyrýldýðýnda
her yeni günde deðiþen
giderek daha da güzelleþen umutlarla tanýþýr insan
en kötümser tutkularýn
baðýmlýlýðýndan kurtulduðunda derin kuþkularýn
yeniden baþlar yaþam
kendi yarattýðý mutluluklara bir fazlasýný da ekleyerek hem de ...
.
.
...
...
.
.
.
.
.
Mert Yiðitcan
16 þubat 2020 / istanbul