Aðacýn kökü kaldý dalý gitti Yapraðý sararmadan hasbehal yelle Su geldi dolaþtý mýntýkada adým adým Bir deli rüzðârdan mütevellit dilimde Geçer bugünlerde geçer elbet hadi þerefe
Kökü kaldý içimde ilmek ilmek Tiril tiril tirilyonlarca yapraktan maksat Geldi kuþ kondu Geldi ala karga Geldi çevik sincap dallarýnda Kökü kaldý içimde ilmek ilmek Kesip götürdüler dallarýný sürüdüler yerlerde Ruzgarlarýn taradýðý saclarýný Iki keçiyle bir teke yedi Yabanda idim Göze geldim Dile geldim En sonunda balta ile ele geldim Sürüklenipte sarý gelin kara kýz Ufak ufak Kapýna geldim Fýrýnda yak ekmek olurum Iþle beni Hani demeden olmaz beklerler Sana yol yüreðine yastýk Gözüne sürme beni Özum katredir fýstýk
Yada yedi telli saz olurum Vazgeçmem senden karadut okyanusta deniz buzu Ýllah yoluna dururum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kanber ihsan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.