SENSİZİM (639.)

Geliþin gibi gidiþin de sessiz oldu
Dünyam karardý hüzün doldu yüreðim
Alýþmak çok zor olacak sensizliðe
Boynu bükük kalmýþ yetim gibiyim

Gittiðin günden beri gözlerimde uyku yok
Bu akþam içimde baþka hüzün var
Acýtýyor içimi tüm hatýralar
Titrek mum ýþýðý gibi çaresizliðim

Unutamadým bende ki seni
Ýçimdeki ateþ hala sönmedi
Tek baþýma kaldým acýlarýmla
Ölümle yaþam arasý bir çizgideyim

Bir gülüþün unuttururdu bana her þey
Ýki ayrý bedende bir can gibiydik
Hüküm giydirdi yokluðun hayallerime
Sensizlik soluyorum tükenmekteyim



Fatma Ayten Özgün

















































































Sosyal Medyada Paylaşın: