HA
YAVRUM
YAVRUM
Duydum misafirsin yüce konakta,
Adýna demiþler Döl diye yavrum.
Hele bir bak YARADAN ýn iþine,
Kanlý seller vermiþ yol diye yavrum.
Ýki çýðlýk gül getirdi elime,
Duam oldu þu tutulan dilime,
Nefes verdim yatýrýpta koluma,
Geldin aramýzda kal diye yavrum.
Ninen ile kundaðýna beledim,
Hakk tan sana güzel dilek diledim,
Üzerine gül kokusu çiledim,
Kokladým yanaðýn gül diye yavrum.
Uzak yoldan geldin hasretin dinsin,
Al aðzýna sedef pýnarlar yansýn,
Anan nur yüzüne bakýpta kansýn,
Ecele demeden gel diye yavrum.
Gaflet ile Azrail e davet var,
Düþürdü herkesin gönlüne bir kor,
Toprak sen yavruyu incitmeden sar,
Madem ki çaðýrdýn gel diye yavrum...
Ozan Narin
Hayel DEMÝR POLAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.