Fizan Bize Kaldı
Sevdalý bir yürek taþmýþ
Coþkun nehirlerin, gül suyunda
Bir pýnar süzülmüþ, can damarlarýndan
Akýyor duygularý boz bulanýk
Sokaðýmýn çok eski zamanlarýndan
Umutlarý içimde özgürlük bakar
Yakasýnda gelincik çiçekleri
Gönlünde uçuþan kanatsýz kelebekler
Her akþam, bir baþka telaþ
Üstümüzde uçuþan sýðýrcýk kuþlarý
Helezonlar çizer göklerimizde
Takýlýr gözlerimize bir aný
Koþarýz hüzün birde baþka yaný
Ben kederli sol yanýmla
Sen umut veren adýnla
Geçtik bitmek bilmeyen acýlarla
Sancýlarýmýz la yol eyledik
Bizde; iki seven insandýk oysa
Kays çok aðlamýþ çölünde
Ondan olmuþ mecnun belkide
Leyla! Leyla! derken
Bir huzur bulmuþ ilahi bir kederle
Sonsuzluða gider alemin dilinde
Yusuf kuyularýnda kerem buldu
Züleyha hasedinden acý doldu
Ne ilahidir bu kýssalar
Bizlere de bitmez tükenmez misal geldi
Kimi aðladý aþka inandý
Kimi sevdi güle kaldý
Her gece ansam da adýný
Çölünde Fizan bize kaldý...
12/02/2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.