CAN PAREM (637.)

Haber göndermiþsin geleceðim demiþsin
Çok özledim seni can parem
Gözlerim yollarda kaldý bu gece
Ama gelmedin
Her gün yokluðunla kavrululuyorum
Sen gittin ya gülüþlerim dondu dudaklarýmda
Eyvahlar ahlar düþtü dilime
Yüreðimde bir öfke
Gök kuþaðý renklerini deðiþti
Her yer siyah beyaz þimdi
Aldýðým nefes yetersiz
Ne neþem kaldý nede huzurum
Öksüz çocuklar gibiyim
Çok özledim seni can parem
Öyle ulu orta deðildi bizim aþkýmýz
Nefes nefese yaþamak varken
Bu ayrýlýk nedendi
Hani ben sendim sende ben
Hani sen bensiz olamazdýn
Beni sensiz býraktýn
Yerine kimseyi koyamadým
Sol yaným eksik sol yaným yarým
Bir özlem var içimde anlatamadýðým
Çok özledim seni can parem
Sevgiye aþka dair ne hayallerim vardý
Ne umut ne hayal hepsi karardý
Sitemlerim sana deðil aslýnda sensizliðe
Ýçimde bir sonbahar havasý var
Esti bir serseri rüzgar
Kýrdý dallarýmý döktü yapraklarýmý
Hazan mevsimi gibi
Onuru gururu bir yana koydum
Ne onurum kaldý nede gururum
Tarif edemediðim bir özlem var içimde
Kor olan aþkým alevlendi birdenbire
Aklýmda þen gülüþlerin
Birde gözlerinin hayalin var’ki gözlerimde
Bakmaya doyamadýðým
Çok özledim seni can parem


Fatma Ayten Özgün




























Sosyal Medyada Paylaşın: