diþi bir yalnýzlýk kemirmeye dursun içimi gül yetimi bir dikene tutuþur ellerim aþk bozumu bir sarhoþluða mahzen boyu tükenir giderim…
,
döl düþmeyen bir rahmin ironisinde düþük telaþýyým dramý epik bir senfonide kapalý giþe nakaratým bir can daha, bir aþk daha ekilmiþ topraða kimin umurunda
,
çöl yutmuþ krallýðýmda boðum, boðum sokuluyor akrep ruhum kum örgülü habitatýmda güneþ kasýklarýmda eriyor tek celsede asýlýyor ay ýþýðýna, yakamozlar yetim kimin umurunda
,
kim bilir belki avlusunda saflarý tutulamayan kefensiz cenazeyim yada pabucu ters giydirilmiþ caddelere eksilen adým kim bilir belki de abdestsiz bir giyotinin kýblesizliðinde cellat keskinliðiyim
,
aþkýn dili varsa susmak mýdýr seviþmek tanýmadýðýn denizlerin ýslaklýðýnda kurumak mýdýr kimin, kimlerin umurunda bilmiyorum ama aklým, fikrim harabe
,
ben býraktým sizde býrakýn uyusun artýk gece, uyusun gözlerime iðnelenen göçebe bulutlar, uyusun bekareti bozulmuþ düþler, saðýr duvarlar, dilsiz elvedalar…
//
ilhanaþýcýþubatikibinyirmi
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.