Hüznü Yolcu Ettik
Hüznü güneþin batýþýna yolcu ettik
Güneþin doðuþunda beklerken
Beklerken mutluluðun doðuþunu
Vuslata bilevleniyordu duygularýmýz
Hüznü gökyüzüne yolcu ettik
Dökük yapraklardan karbondioksit misali
Beklerken bahar ekini sevdamýza
Oksijen tazeliði sadeliðini
Hüznü okyanusa yolcu ettik
Rehbersiz, rotasýz kayýklarla
Limanda bekleþiyorduk heyecanlý
Vakti geldiðine inandýðýmýz
Sevda yüklü gemi yanaþacaktý limana
Hepimiz taþýyacaðýmýz kadar
Yüklenecektik...!
Mutluluk getirecek yarýnlarý.
Hüznü ebediyete yolcu ettik
Omuz verdik mutlulukla birlikte
Neden diye! seslendi mutluluk
Son görev, son vazife dedim
Sen yokken misafirimdi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.