Elfia öyle bir an öyle bir dem geldi ki
Binlerce þiirimi bir kalemde sildim ben
Gönlümde kasýrgalar baþýmda kara bulut
Ne ismimden bir hece ne kendimi bildim ben
Harfler semaya durdu pervaneye benzedim
Naðmeleri aðlatan sazendeye benzedim
Hiçliðe niyet ettim nazendeye benzedim
Keskin bir bakýþ ile canýmdan kesildim ben
Elfia titriyorum bilinmezlik yurdunda
Güneþin ortasýnda buzdan kale kurdun da
Cevap mý bekliyorsun harfsiz soru sordun da
Elfia sondan önce sönmüþ bir kandildim ben
Þimdi her zerre ateþ pervanesini arar
Gece göðümde güneþ karanlýðýmý sarar
Vakit geç oldu artýk cevaplar neye yarar
Düþünmeden kendini aþka atan dîl’dim ben
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.