KÖYDEN MEKTUP - 12
Havadis sorarsýn bizim ellerden
Hanemize efkâr bastý arkýdeþ
Umutlar çoktandýr esen yellerden
Selamý sabahý kesti arkýdeþ.
Art arda depremle akýl þaþýyor
Acýlar daðýndan çýðlar düþüyor
Vicdanlar buz kesmiþ gönül üþüyor
Bizeymiþ feleðin kastý arkýdeþ.
Sokaklar cinnette, çöpte bebeler
Geceler koynuna felaket beler
Ýnsaný zamansýz ölüm sobeler
Felaket daðlara pustu arkýdeþ.
Biricik þahidim þu fakir hane
Þehitle birlikte düþen her anne
Selalar hüznüyle dolan bu sine
Hicazý, hüzzamý, rastý arkýdeþ.
Hýrsýzým evdedir nafile görek
Yiyorlar nasýlsa Hasan’ýn börek
Ruha çöreklenmiþ koca engerek
Ne varsa zehrini kustu arkýdeþ.
Bir yanda bebeðe pýrlanta takan
Bir yanda çaresiz kendini yakan
Bir yanda yanana kayýtsýz bakan(!)
Koca köy lal oldu sustu arkýdeþ.
Herkesin karný tok, diyemiyorum
Kimsenin derdi yok, diyemiyorum
Mutluyuz, hem de çok, diyemiyorum
Hayat suratýný astý arkýdeþ.
01.01.2018 – 09.02.2020
Salih ERDEM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.