Ölelim mi beraber? Yaþamak güzel deðil çünkü. Ýyi olmanýn iyi bir yaný da kalmadý artýk. Ýyilik eden nerede iyilik buluyor? Söz namus ise dünya yuvarlak olduðu için mi namusunu koruyamýyor? Neyi iyi güzel yapsak sýrtýmýzdan vuruyor. Ve en sevdiklerimizin bizi terk etmesi de garip. Anlamýyorum... Rahatlýk yüreðe de batýyorsa her kahpeye yakýþýyor o zaman bu aþk.
Güzel kaynayan bir cezvede piþer kýrk yýllýk hatýrý sayýlan kahveler. Belki de bu yüzden güzel sevmekten gider kahpeler...
O yüzden beraber ölelim. Anneni çok seviyorum kýzým. Nerede yaþadýk ki? Ölelim çünkü iyilik bizi öldürür. Bu müfredat bize göre deðil. Hani karýncalar nerede? Hangi kuþ özgür? Dünya etrafýmýzda bir tel örgü. Mahkumlar en aðýr müebbetlerini yüreklerinde yer. Ve en iyi þairler cezaevlerinden çýkar. Hücreden sonra gökyüzünün görünmesi de özgürlüktür. Bazen sadece topraða oturmak bile. Dünya bir kýz çocuðuna karþý acýmasýz kýzým. Sevmek neye yarar þimdi? Sevdik te ne oldu? Herkesin iyi olduðu yerde biz kötü olduk... Dünya kötü kýzým. Dünya kötü. Biz ölelim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Altıntaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.