YAŞARKEN ÖLMÜŞSÜN SEN

Sadece bu dünyadan çekip gitmek mi ölmek ?
Fitne denen ateþi deþerken ölmüþsün sen
Kara topraðý girip sessiz yatmak mý ölmek ?
Kötülüðe soluksuz koþarken ölmüþsün sen

Nedir seni yaþatan aldýðýn tek nefes mi ?
Ýþiterek duyduðun söylediðin bir ses mi ?
Þu geçici dünyaya beslediðin heves mi ?
Nefis yapýp kibirle þiþerken ölmüþsün sen

Ýmtihaný boþ verip hiç ibret almadýysan
Yaratana inanýp emrinde olmadýysan
Manevi bir haz alýp sevgiyle dolmadýysan
Haddini hukukunu aþarken ölmüþsün sen

Yaralý yürekleri bilerek sarmadýysan
Garibanýn mazlumun hakkýný vermediysen
Rahman’ýn huzuruna el açýp varmadýysan
Kibir ýrmaklarýnda taþarken ölmüþsün sen

Sýzlanýrken insanlýk çekerken acý keder
Duymadýysan içinde yapýlan þerden heder
Her kim ne ediyorsa bil ki kendine eder
Güzelliðe mayýnlar düþerken ölmüþsün sen

Yanlýþlara götüren kötülüðe yol isen
Yaratana isyankar Hak bilmeyen kul isen
Yüreði taþtan katý kuru çorak çöl isen
Kötülüðü içinde yaþarken ölmüþsün sen

Ayhan Kocabay
8.2.2020
Sosyal Medyada Paylaşın: