BEN SENİN AKRANIN DEĞİLİM Kİ AŞK

BEN SENÝN AKRANIN DEÐÝLÝM KÝ AÞK
Gün doðusundan evvel gün batýsýndan sonra,
Yokken þarký ve þiir doðulmamýþken Kayra;
Senle çatlardý tohum senle açardý çiçek,
Sana secde ederdi Afrodit, Zeus ve Râ.
Seninle baþlamýþ Arzdaki hayat,
Seninle can bulmuþ insan ve nebat,
Seni kuþanmýþken bütün tabiat,
Ben senin akranýn deðilim ki aþk.

Tozunun ilk zerresi sineme deðdiðinde
Gücüne boyun eðdim dilim ikrar derdinde.
Boyumu çoktan aþtý ilk adýmda sularýn,
Adýný okuyorum her kitapta her dinde.
Sensin dokunulmaz o en mukaddes,
Hayatý mesh eden Ýsavî nefes,
Her þeyi tüketen tükenmez heves,
Ben senin akranýn deðilim ki aþk.

Daðlar yürüdü bir gün ufuklar yere indi,
Fýrtýnalar tükendi son kasýrga da dindi.
Sevenler sürgün þimdi sevilenden eser yok,
Sevmek suç ise eðer o soylu suç senindi.
Sen ince hastalýk; ömür hýrsýzý,
Uslanmaz hercai, sevgi arsýzý,
Sen kalp çarpýntýsý, sen müzmin sýzý,
Ben senin akranýn deðilim ki aþk.

Çaðýrsan da beni sen varlýðýn þuh sesiyle,
Elinden kaçacaðým bir aslan yelesiyle,
Mevsimlerden yaz gibi, þirk söyleyen söz gibi
Sen istersen beni yak o þevkin halesiyle.
Yokluðun býrakýr çar-naçar beni,
Ateþin kuþatýr hep yakar beni,
Yolunda eyleme sen duçar beni,
Ben senin akranýn deðilim ki aþk.

En sihirli sözlerin en güçlü büyülerin,
Sana yataklýk eden gönül denen o yerin;
Huzuruna varmýþken, kapýsýnda durmuþken,
Adýmý sildi elin kalem çekti gözlerin.
Adýnýn ilk harfi Bezm-i elestti,
Kirpikle ant içti, gözle söz kesti,
Bir kez baþlayýnca estikçe esti,
Ben senin akranýn deðilim ki aþk.

Kays’ý Mecnûn eyleyip çöllere salan sendin,
Beþerin dilindeki en büyük yalan sendin,
Çaresiz kaldý ilim dermanýn bulamadý;
Devasý bilinmeyen sebebi nalan sendin.
Seni anlatmanýn derdiyle lisan,
Þiire ses verdi þarkýya makam.
Sana gelen yollar baþtan sona gam,
Ben senin akranýn deðilim ki aþk.
Düþlerimi boyayýp bir pembe fýrça ile
Yüreðimi kaplarsýn zulümden sýrça ile,
Araya daðlar koyup oyalarsýn sen beni,
Gözlerimi baðlarsýn mehtapla-ayça ile.
El ele tutuþup hain hicranla,
Oyunlar edersin gönülle canla.
Üstüm yürürsün kýlýç kalkanla,
Ben senin akranýn deðilim ki aþk.

Senin adýnla yandý ömür denen sermayem,
Elde yok avuçta yok divanelik son payem,
Kurtuluþ yok ki senden; hava da sen suda sen;
Her yanýmda sen varsýn, senin varlýðýn elem.
Bana mý saklarsýn dert hevengini,
Baþka kalpte ara sen de dengini,
Daha büyük elem var mý sen gibi,
Ben senin akranýn deðilim ki aþk…

Sosyal Medyada Paylaşın: