DÜNDEN YARINA
Bir kayýkta kürek çekerken insan
Yaþ ilerliyor ömürden gidiyor zaman.
Bir yarýþ var sanki
Uzaklaþýrken
....................Bilimden
....................Teknikten
Medet umuyor insan.
Teknoloji galip geliyor,
Kürek yok:
Motorlu þimdi kayýklar,
Ve sonra, motorlu da yetmiyor
Büyütüyor iþi, tekneydi, gemiydi,
Derken, filo oluyor denizde,
Bakýyor ki; eskiden eser yok
Dönemiyor gerisin geri…
Arkadaþlar yeni, çevre yeni
Yol bitmeden anlamýyor insan
Bazý þeyleri!..
Bir yolculuk dünden yarýna;
Bitiyor ömür bakýyorsun
Yeni olandan hiçbir þey yok,
Seni yolcu eden her þey eski.
Tabut tahtadan,
Cemaat yürürken arkandan
Gökdelenler yok, mal mülk hani?
Mezar topraktan.
Melekler gelip sual ederken
Þerit þerit geçer yaþananlar
Hepsi bir defter yapraktan…
Duran Doðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.