hiç ýsýnmýyor ellerim
sanki kimsenin kullanmadýðý
bir kýþtayým
yaklaþýp yaklaþýp itiyorum
ipince gölgesi duruyor
gelip gelip vuruyor
hep ayný soðuk
dedim ya
hiç ellerim ýsýnmýyor
diz kanamalarým
çocukluðumun sarkacýnda
oysa masumiyet
geleceði ayartýlmýþ bir geçmiþte
gözlerimde durulan su
kan tutarken aynalarý
yürekte kor sýðýnamadýðým günler
sarýlmak istiyorum zamana
hep dört duvar
içim acýyor
dudaklarýn
ellerin
gözlerin
kayboluyorum
çýðlýklarý topluyorum
ömrümü yorarak incinen yanlarýma
yoksun
örtüyorum yüzümü avcumdaki çizgilerle
sesim sararken seni pay edip dilime
sustum kendime
yerleþirken bir kýrlangýç sürüsü göðsüme
eðildim öpmek için
gördüm ki
bir yaným aþk þimdi
bir yaným ölüm...
temmuz...2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.