hazýrlan dedi içindeki sesi yükseltip bir aynanýn baþ ucuna sürekli deðiþerek artan bu yüz bana benzemiyor benzemese de olur fakat kim dolduracak boþluklarýn aðrýsýný
günü kaybedenlerin gözü dileklerle yeni güne evrildi ne biriktirdiðini kurcalayan gece ne kaybettiðini anýmsayan sabahlar var
büyük bir hýzýn parçasý olup var olmaktansa teferruat kulvarýnda öne atýlýp sevgi devþirmek aydýnlatýyor ölümün dudaðýný öpülerek yola devam etmek istiyorum
geçmiþin sürüklenen devamýnda içimize saklanýp unutmak istesek bile kuyular korkusunu saklamayý bilmiyor ilerliyor her þey ilerliyor
büyük bir aðýrlýk ve yoruldum sondan baþa doðru kekeme kelimeler dönüp hayatýn içine karýþýyor yeniden oturmuþ piyano çalýyor sinemada bulut.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.