An olur gönüllere bir yerden ateþ düþer; O an yere iner gök, þahlanarak kalkar yer! Ve gönül bir sevdanýn heyecanýný yaþar; O an karýþýr akýl, bedenle ruh derbeder!
Bir an vardýr gözlerin gözlere baktýðý an; O andýr gönüllerin kalplere aktýðý an; O andýr kývýlcýmýn ruhunu yaktýðý an; Huþu içinde yürek, o an bitmesin ister!
Ne zaman kavuþmaya döner kalpteki ilgi; Hasreti yaþadýkça aþka dönüþür sevgi; Ne zaman hissedilir ayrýlýk denen kaygý: O korkuyla sarýyor ruhu bitimsiz keder!
O an düþer korkuyla sevgi yorgun kalplere; O an baþlar, nefisle vicdan sonsuz harplere; O an yönelir yollar yokuþlara, sarplara; O an anlaþýlýr ki bir ömür olmuþ heder
Her yüreði yoklayan tatlý bir gizemdir aþk! Ýnsana hava kadar su kadar elzemdir aþk! Son nefeste dudakta muþtulu zemzemdir aþk! O an baþlayan yangýn kara toprakta biter!
Coþari der ki aþk bu, aþýða dað kazdýrýr; Kimini kýzgýn çölde diyar diyar gezdirir; Kimini uslu eder, kimisini azdýrýr; Kimisini peþinden koþturur, þair eder!
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.