Tuzla gölünde göçmen kuşlar
dedemin köyünden uzaktan görünürdü
bir beyaz örtü gibi uzaktan
göz kamaþtýrýrdý beyazlýðýndan
yer ve gökyüzü ayna gibi yansýrdý birbirine
uzaktý insanlardan ,yalnýz baharla gelirdi misafirleri
uzun yollardan,kanat çýrparlardý
beyaz tuz tabakasý üstünde
uzun bacaklarý ,kanatlarý sevince kanat çýrpardý
semada özgürce her akþam üstü
bu temaþa zevkinin farkýnda deðildi insanlar
kenarýnda pýnarlar,
aðaçlar,aðaçlarda ötücü kuþlar
sonbaharda baþlardý uzun göç sýcak diyarlara
yaðmurlar azaldý,kenarlar kurudu
baharla beraber gelmedi göçmen kuþlar
kurbaðý sesleri kayboldu
uzun bir sessizlik oldu
yaðmuru ,karýn yaðmasýný bekledi
beyaz örtüm kaybolmasýn diye
sakladý kendini insanlardan
meraklý misafirlerini bekledi sessizce
temiz saf bakirliðini korudu hep
bir levha asýldý kýyýsýna
artýk milli parklar koruma altýndaydý..
ama göçmen kuþlarýn kanat çýrpmalarý yoktu..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.