Seni özledim bugün... Her gün gibi hasretle Ve gözlerine hürmetle Seni çok özledim bugün...
Sonra yüreðime bir aðýrlýk çöktü Sanki duvarlarý yýkýldý gönül evimin Ben yine yalnýz yine sensizdim Dilimde türkümüz vardý aklýmda ettiðin o yemin
Baktým ki aðaçlar tomurcuklanýyor Bahara hazýrlanýyor toprak Öyleyse nedir bendeki bu hazan? Söyle nedir bu kýþ nedir bu tufan? Söyle nasýl üþütür birini bu kadar uzaktan bir insan?
Seni düþündüm bugün... Ve seni düþündükçe beni düþündüðünü bilmenin Benim gibi iç çektiðini bilmenin yangýnýný yaþadým Geçmiþe ve geleceðe çocukça küstüm bugün...
Mesafelere yollara olmayacak vuslatlara aðladým Yokluðunla üþüyüp hasretinle yandým bugün... Ve iþte bir kez daha ve tekrar tekrar bir daha Sensiz öleceðime inandým bugün...
Beyazmelek 05.02.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
beyazmelek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.