İnsan 3
Hoþ olan þeyleri kibir yeliyle…
Atýp uzaklara çeliyor insan.
Farkýnda olmadan kendi eliyle…
Kan döküp sineler deliyor insan.
Yenmez isen eðer hýrsý, fendini…
Bir sel gelir o an yýkar bendini.
Þahikalardayým sanma kendini…
Zaman seni yere eliyor insan.
Düþküne, yetime kol, kanat gersen !
Din düþmanlarýný yerlere sersen !
Asla yýkýlmazsýn el ele versen…
Bu sana niye zor geliyor insan.
Dünyaya zulümü, vahþeti saldýn,
Kurt gibi sürüye haince daldýn,
Nice masumlarýn canýný aldýn…
Körpe kuzu yetim meliyor insan.
Cumali gözünün önünde Fizan…
Göz deðil görmeli akýlla izan.
Kendini beklerken mahþerle mizan…
Nefsinin peþinden yeliyor insan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.