Ateþi sürdüm yüzüme Yanmak nedir diye; 35 pare Tutuþtu kirpiklerim, Sonra gözlerim... Sonra bedenim... Sonra umutlarým... Sonra insanlýðým... Yarýnlarým Kül oldu en sonra...
Ateþle oynadým bu dem Yezitlik edip; yakmak nedir diye... Ateþi ve ihaneti gördüm tenimde... Yýkandým, arýnma telaþý ile Beþ- on vakit... Ateþ düþtüðü þehri yakar mýþ... Bildim; yakarmak nafile, Vazgeçmedim yine de Alnýmý küle dayadým takva ile, Kül, kuþ olup kanatlandý; Uzattým ellerimi dönüp bakmadý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gurbuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.