YAĞMURLARINDA ISLANMAK
YAÐMURLARINDA ISLANMAK.
Yaðmurlarýnla ýslattýn,
güneþinle de kurut derken
kor ateþler koy demedim avuçlarýma.
vedalaþýrken böyle hissettim
ellerini tutarken.
Gözlerimde ki bakýþlarý anlamsýzlaþtýrsam da
bunu baþaramadýðýmýn farkýndaydým.
Dudaðýmda yarým kalan bir buse gibi
yanaklarýmda duran pembe güllerin solduðu andý
Sen uzaklaþýrken hiçbir þey olmamýþ gibi
ben, öylece kala kalmýþ sýrýlsýklam olmuþ
ýslanýyordum yaðmurlarýnla.
Nasýl bir savaþtý bu?
Neydi bizim mücadelemiz.
Hiç kullanmadýðým kelimeler sýralandý dilime.
aksýnlar istiyordum sana doðru.
ama akmadý, olmadý iþte.
Buðulu camýn ardýnda ki
paslý demirlere takýlýrken bakýþlarým
bir yandan da voltalar atýyordu gardiyan gönlüm
bu olan biteni koyamýyordum hiç bir yere.
Ben hala orda ýslanýyorken yaðmurlarýnla.
ve senin güneþini istiyorken,.
yaðmurlarýnla ýslattýn,
güneþinle de kurut beni diyordum inatla.
Oysa sen, arkana bile bakmadýn giderke
Gündüz Yavuz
Aralýk/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.